Een misverstand.

 

Het was drie uur ‘s middags en Mathilda deed de deur van het café van slot. Haar vriend Erik, de eigenaar van de horecaonderneming, maakte de balans op en berekende de omzet van de vorige dag. Daarna controleerde hij de kas en Mathilda maakte aanstalten om wat tafels op te ruimen. Op dat moment drongen drie personen met vuurwapens naar binnen en Mathilda schrok zich wild. Ze richtten de revolvers op haar en Erik kwam achter de bar vandaan. “Staan blijven”, schreeuwde een van de indringers en schielijk sloop Erik terug.

 

Er was een vrouw bij de overvallers en die deed de buitendeur op slot. “Meekomen”, snauwde de man weer en dwong Mathilda mee te gaan achter de bar. Daar hield hij beiden onder schot en de vrouwelijke overvaller sloot alle gordijnen en deed het licht aan. Nu moesten Erik en Mathilda meelopen naar het midden van de zaak en werden ze elk op een stoel gezet. “Het geld”, zei de man, terwijl de andere man Mathilda onder schot hield. “In de kassa”, zei Erik “pak alles maar, maar doe ons niks”. “Doe niet zo stom”, zei de man, “je denkt toch niet dat ik voor dat schijntje hier kom. Ik wil die honderdduizend hebben van dat drugstransport, die jij hebt geregeld”.

 

Mathilda keek haar man niet begrijpend aan en Erik keek ook alsof hij het in Keulen hoorde donderen. “Je kunt goed toneel spelen”, zei de overvaller, “maar hou je maar niet zo van de domme. Ik wil het geld en wel nu”. “Ik snap het niet”, zei Erik, “echt niet. Drugs? Ik weet niks van drugs”. De situatie werd steeds dreigender en de spanning liep hoog op. Mathilda begon nerveus te trillen en de indringer werd woest. Hij sloeg Erik tegen zijn hoofd en zei, “zet me niet voor lul, klootzak. Mijn baas stuurt me niet voor niets hierheen. Ik kom het geld halen en als je me dat niet snel geeft, dan loopt het slecht met jullie af”. Erik stamelde wat, maar maakte duidelijk dat hij er niks van begreep en het geld niet had.

 

“Oké, je hebt er zelf om gevraagd”, zei de overvaller en knikte naar de vrouw, die aan de achterkant de zaak verliet. Even later kwam ze terug met twee trossen touw en bond Erik aan de stoel vast. Toen ze daarmee klaar was, gaf ze de man, die Mathilda onder schot hield een teken en die trok Mathilda bij de haren omhoog. Gillend van pijn ging die zo snel ze kon staan en keek bang in het rond in afwachting van wat er ging gebeuren zonder iemand van de indringers uit het oog te verliezen. Ze beefde, terwijl de vrouwelijke overvalster haar handen op de rug vast bond en de gewapende man haar onder schot hield.

 

“Laat mij maar even”, zei de vrouw en dook tussen de benen van Erik op de grond. Die keek haar onbegrijpend aan en de vrouw zei, “doe niet zo mal, lieverd. Je kijkt of je me voor het eerst ziet en dat terwijl we vaak genoeg hebben liggen neuken. Laten we eerst wat gaan ontspannen”. Ze begon zijn broek los te maken en Erik zei, “wat lul je nou? Ik ken je niet eens!”. Mathilda wendde haar hoofd af en wist niet, wie de waarheid nou sprak. Erik had de schijn tegen, want hij liet zich wel eens vaker in met duistere zaakjes. En vreemd gaan verbaasde haar ook niet, want ze twijfelde al een hele tijd aan de trouw van haar vriend. Ze kon wel janken en tranen bolden in haar ooghoeken op. De vrouw had de lul van Erik door de gulp heen tevoorschijn gehaald en begon te likken en te zuigen.

 

“Mmmm”, zei ze, toen de pik van Erik tegen wil en dank stijf begon te worden, “zo ken ik je weer. Oh, wat smaakt hij toch lekker. Wat heb ik hem toch al vaak in mijn kut gehad. Ooooh, ik verlang er al weer naar. En mijn kontje ook. Ga je me zo weer naaien, lekkere schat?”. “Rot op, teef”, snauwde Erik, “ik heb je nog nooit gezien. Blijf met je poten van me af!”. “Mmm, kijk eens vrouwtje”, zei de vrouw tegen Mathilda, die door de man die haar in bedwang hield met zijn revolver gedwongen werd om te kijken, “wordt hij bij jou ook zo stijf? Weet je wel, dat als deze lieve man je neukt, er ook kutgeil van mij aan zit?”. Mathilda walgde. Walgde van de vrouw, die Erik zijn pik likte, van de mannen met de revolvers en van haar vriend, die het toch aangenaam scheen te vinden om gepijpt te worden, want zijn lul was tenminste keihard. En aan zijn lichaamshouding te zien, begon hij zich te spannen, dus zou het ook niet lang meer duren tot hij klaar kwam. Ze kon hem wel vermoorden. Net als de meid tussen zijn benen.

 

Erik wist eigenlijk niet wat hem overkwam. Hij verkeerde volkomen in de stress en het laatste waar hij aan dacht was sex, maar toch kon hij het niet helpen, dat hij geil werd van de vrouw tussen zijn benen. Het kwam misschien ook wel omdat ze bijzonder bekwaam was en erg lekker pijpte. Of hij het wilde of niet, maar opeens kwam hij klaar. De meid hield haar mond om zijn pik en zoog door tot zijn ballen leeg raakten en zijn lul verslapte. Ze opende haar mond en liet het zaad over zijn leuter lopen. Ze nam de lul weer in haar mond en zoog het zaad weer naar binnen. Dit herhaalde ze enige keren en Erik zijn pik glom tenslotte van het zaad en haar speeksel. Toen kwam ze overeind en ging voor Mathilda staan. Ze legde haar vingers op de wangen van Mathilda, drukte haar vingers tussen de kaken en wrikte zo diens mond open. Mathilda keek haar bang aan en toen de overvalster haar mond verder open dwong, werd ze opeens in haar mond gespuugd. Tot haar afkeer proefde ze het mengsel van Erik zijn zaad en het spuug van de vrouw en ze kokhalsde. “Stel je niet zo aan”, zei de overvalster, “je hebt vast wel vaker zijn zaad in je bek gehad. Volgens mij vind je dat best lekker zelfs. Slik het maar lekker door”.

 

Mathilda wist zich geen raad met de situatie en vroeg zich af wat te doen, maar de overvalster drukte haar mond hardhandig dicht en siste, “doorslikken!”. Mathilda had geen keus en terwijl ze braakneigingen vertoonde, maakte ze haar mond leeg door alles in te slikken. “Goed zo”, zei de man achter haar, “en nou vertel jij ons waar het geld is. Jij weet net zo goed wat jouw vriendje hier uitspookt en waar het geld gebleven is”. Mathilda mompelde zachtjes iets en probeerde duidelijk te maken, dat ze nergens wat van af wist. De man, die Erik onder schot hield werd ongeduldig. “Je hebt nog een kans”, zei hij, “en anders zullen we je vrouwtje eens wat anders geven”.

 

“Ik zei toch, dat ik het geld niet heb”, schreeuwde Erik in paniek, “echt niet. Ik heb niks met drugs te maken. Ik, ik, ik .... “. “We krijgen je wel aan het praten”, zei de man naast hem en gaf de vrouw, die bij hem hoorde een mes. Erik schreeuwde in doodsangst van “Nee”. Maar de overvalster liep naar Mathilda, die huilde en trilde over al haar leden. Maar ze stak niet toe, zoals Erik en Mathilda verwachten, maar sneed alle kleren die Mathilda aan had aan flarden. Hijgend en doodsbang stond Mathilda naakt in het midden van het café en haar tieten gingen snel op en neer. De man achter haar zag dat en kneep er stevig in. “Lekker wijf”, zei hij vals, “die ga ik straks effe lekker naaien”.

 

“Verrek, kijk nou”, zei de vrouw, “een tampon. Deze trut is ongesteld”. Inderdaad hing er een touwtje van een tampon tussen de benen van Mathilda en de man achter haar schopte haar tegen de enkels, opdat ze haar benen uit elkaar zou doen. De vrouwelijke overvalster trok met een ruk de tampon eruit, die vol bloed zat. Triomfantelijk hield ze deze voor het gezicht van Mathilda, die zich walgend afkeerde. De man achter haar stopte twee vingers in haar kut en trok ze daarna terug. Hij bekeek ze en hield ze onder de neus van Mathilda, die haar hoofd de andere kant op draaide. De man kwam naast haar staan en hield haar hoofd vast. “Kijk”, zei hij, “het kan ons niks schelen”, en stopte zo zijn bloederige vingers in zijn mond. Slurpend zoog hij de troep er af en keek er hemels bij, alsof hij het erg lekker vond.

 

De man naast Erik trok de stoel, waarop Erik zat, achteruit en keek de touwen na waarmee Erik vast gebonden zat. Hij overtuigde zich ervan, dat Erik niks kon uitrichten en kwam daarna naast de overvalster staan. “Kijk daar”, zei hij, “mooie balken. We hangen haar ondersteboven”. Mathilda werd nog banger en voelde, hoe er stukken touw om haar enkels gebonden werden. Toen moest ze op haar rug gaan liggen en de man, die eerst Erik bedreigd had, gooide de touwen over de plafondbalken. Ze werd opgetakeld, omdat beide overvallers aan de touwen gingen staan trekken en opeens hing ze los van de vloer. De kerels deden elk een stap opzij, waardoor ze wijdbeens kwam te hangen en vervolgens bonden de indringers de touwen vast aan een balk onderaan de bar. Ze kon geen kant op, want haar handen zaten nog steeds op haar rug. De man, die haar steeds onder schot had gehouden, snoof aan haar kut en Mathilda begon wild heen en weer te schommelen. “Zo, gaan we tegenspartelen”, zei hij en prompt kreeg ze een riem om haar nek gebonden. Daaraan werd onder haar oren aan weerszijden een touw geknoopt, die ook ergens onderaan de bar werd vast gemaakt. Ze kon amper bewegen en ze hing nu weerloos ondersteboven zonder dat ze zich ergens tegen kon verzetten.

 

De vrouwelijke overvalster verliet het café weer aan de achterzijde en Mathilda voelde een tong tegen haar schaamlippen en een vinger haar kont binnendringen. Geschrokken kneep ze haar kringspier hard dicht, maar de man begon te lachen. Ruw drong hij dieper in haar door en zei, “pas maar op meid, straks krijg je mijn pik daar in. Ik ga je eens lekker open naaien”. Erik was zo neergezet, dat hij alles kon zien en begon op zijn stoel heen en weer te schuifelen. Daar was de andere man niet van gediend en smeet Erik met stoel en al op de grond, maar met uitzicht op Mathilda. De vrouw kwam terug en tot grote schrik van Erik had ze allerlei martelwerktuigen bij zich. Hij begon te schreeuwen, maar toen kreeg hij acuut een prop in zijn mond, die met tape op zijn plaats gehouden werd en waarvan de uiteinden in zijn nek aan elkaar werden vastgemaakt. Mathilda werd op dezelfde manier de mond gesnoerd en ze konden beiden nu zo hard krijsen en gillen als ze wilden, maar de geluiden smoorden meteen in de prop. De man, die Mathilda in bedwang had gehouden, zat nog steeds in haar kruis te wroeten en de andere liet zijn broek zakken. Hij zakte op zijn knieën en begon tussen de borsten van Mathilda te rijden. De vrouw begon met een soort karwats te meppen en Mathilda slaakte gesmoorde kreten. Erik kon zien, dat ze vreselijk veel pijn leed, maar toen de man, die haar kont vingerde vroeg of hij al wist waar het geld was, schudde Erik zo goed en kwaad als het kon van nee.

 

De man tussen de borsten van Mathilda week iets achteruit en de vrouw begon de tieten van Mathilda te mishandelen met een twijgje, totdat ze knalrood waren van de vele striemen. Mathilda bezweek bijna en ondanks dat ze geen kant op kon, probeerde ze de slagen te ontwijken. De vrouw die haar sloeg, had een satanisch plezier om Mathilda te mishandelen en hoe meer Mathilda te kennen gaf dat ze pijn leed, des te harder sloeg de overvalster. Toen trok de andere man zijn handen weg uit het kruis van Mathilda en smeerde het ongesteldheidsbloed af aan haar dijen. De overvalster pakte nu een zweepje en sloeg op de tere schaamlippen van Mathilda. Bij elke slag bewoog die wild heen en weer voor zover dat kon en de riem om haar nek deed haar bijna stikken. De ene man pakte de karwats en sloeg op de billen van Mathilda en de andere man pakte het twijgje, waar hij de binnenkant van de dijen van Mathilda mee bewerkte. De vrouw bleef slaan op de schaamlippen van Mathilda en toen ze diens klit raakte, krijste Mathilda zo hard, dat het gedempte geluid bijna achterin het café te horen was. De drie gingen door totdat het lichaam van Mathilda helemaal rood was van alle striemen en ze nagenoeg buiten bewustzijn was. De overvallers stopten en maakten de touwen los. Voorzichtig lieten ze Mathilda op de vloer zakken en de vrouwelijke indringster vroeg aan Erik, “weet je nu weer waar je het geld hebt?”. Erik knikte van ja en een van de mannen haalde de prop uit zijn mond. Maar Erik kon geen samenhangend verhaal vertellen en het was duidelijk dat hij loog. Hij deed dat natuurlijk om te voorkomen, dat Mathilda verder mishandeld zou worden, maar hij vertelde telkens hakkelend een andere versie en dus geloofden de overvallers hem niet.

 

“Je liegt”, schreeuwde de vrouw, “je wilt het ons niet vertellen. Moeten we haar om zeep helpen?”. Erik schudde van nee en de vrouw zei, “je hebt het aan jezelf te danken”. Een van de mannen ging op zijn rug naast Mathilda liggen en zijn pik wees keihard de lucht in. De andere man en de vrouw keerden Mathilda om en hielpen haar omhoog. Daarna dwongen ze Mathilda om neer te hurken en of ze wilde of niet, maar ze zorgden ervoor dat de man op de grond zijn pik in haar met bloed gevulde kut kon schuiven. Telkens als hij zijn pik achteruit bewoog uit haar kut, zagen de anderen hoeveel bloed er aan zat. De vrouwelijke overvalster hield Mathilda nauwlettend in de gaten en toen ze de situatie enigszins vertrouwde, trok ze de rode billen van Mathilda uit elkaar, spuugde een dikke klodder speeksel om haar aars en hielp de andere man om met zijn paal in haar reet door te dringen. Mathilda kneep haar kont dicht, maar de penetratie was zo gewelddadig, dat ze gewoon geen kans had om te ontsnappen aan de keiharde pik. Hardhandig verdween de hele lul in haar gat en de man zei, “ik had je toch al beloofd, dat ik je reet open zou neuken” en hij lachte gemeen. Mathilda werd helemaal beurs genaaid en het deed des temeer pijn, omdat ze totaal niet gewend was aan vulling in haar kontje, laat staan twee lullen tegelijk in haar buik. Ze kronkelde van de pijn, maar toch maakte de vrouw de band in haar nek los en verwijderde de prop uit haar mond. Nu kon Erik helemaal goed horen, hoe zijn vriendin leed. De vrouw trok haar schaamlippen van elkaar en snauwde tegen Mathilda, “lik me teef. Lik me klaar. Vooruit, zet je tong tegen mijn klit en bef me”.

 

Mathilda gaf haast een gil bij elke keer als de mannen naar binnen drongen, maar toch likte ze zo goed en kwaad als het ging over de flink opgezwollen kittelaar van de overvalster. Het duurde maar even of die begon te schokken en meteen begon de mannen ook klaar te komen. Eerst spoot de man achter haar zijn zaad in haar darmen en toen zijn lul slap geworden was, liep hij om Mathilda heen en liet zijn pik likken, waaraan wat bruine smurrie zat. Mathilda kokhalsde, maar deed wat van haar geëist werd. De vrouw vingerde de nog openstaande aars van Mathilda en prikkelde zo de lul van degene, die in Mathilda’s ongestelde kut zat. Prompt begon die ook te spuiten en vulde de gleuf van Mathilda rijkelijk met zijn zaad. Toen hij stopte met bewegen, duwde de vrouw Mathilda van hem af en ontdeed toen Erik van diens prop in de mond. “Dat krijg je ervan als je ons niets verteld”, zei ze, “en nu, vertel op, waar is dat verrekte geld? Als je niets zegt, vermoorden we haar” en wees daarbij op Mathilda.

 

“Ik heb het echt niet”, zei Erik en op dat moment ging ergens een telefoon. Er viel een stilte en een van de overvallers graaide in zijn kleren. Hij haalde een mobiele telefoon uit zijn binnenzak en zei, “hallo”. Iedereen in het café kon een opgewonden stem uit het apparaat horen komen. “Waar blijven jullie nou?”, schreeuwde de stem woest, “Karel houdt het café al uren in de gaten en nu gaat de barman weg. Waar zitten jullie toch? Komen jullie nog in actie of niet?”.

 

“Huh?”, zei de man, “we hebben het stel, wat het café exploiteert, allang te pakken, maar hij wil niet praten”. “Dat kan niet”, kwam er uit het de mobiel, “Karel heeft jullie helemaal niet gezien. Waar zitten jullie toch?”. “Op het opgegeven adres”, zei de overvaller, “het linker café aan de Brink in Assen”. “Stommelingen”, knalde er uit de mobiele telefoon, “jullie moesten aan de Brinkstraat in Asten zijn. Kom daar als de gesmeerde bliksem naartoe en grijp de juiste man bij zijn kladden”. “Oké, baas”, zei de overvaller en drukte op de knop om het gesprek te beëindigen.

 

“Shit”, zei hij tegen de anderen, “we zitten verkeerd. Ik heb de baas verkeerd verstaan. We moeten naar Asten. Geen wonder dat hij van niks wist”. “Sorry”, zei hij nog tegen Mathilda en Erik en snel graaiden de overvallers hun kleren en andere attributen bij elkaar. Hulpeloos lieten ze Mathilda en Erik aan hun lot over en verlieten gehaast het etablissement.