Wandeling in het park.

Het was een mooie zondagmiddag in de zomer en hij liep met zijn hond in het park. Onderweg had hij een stok gevonden en nu gooide hij die telkens weg en zijn hond bracht deze bij hem terug. Opeens hoorde hij iemand roepen en toen hij omkeek, zag hij twee mooie donkerharige vrouwen staan, die iets onverstaanbaars riepen. Ze waren duidelijk geen Nederlanders en hadden iets Zuid-Europeaans over zich.

Hij floot de hond bij zich en liep naar hun toe. In halfgebakken Duits spraken ze hem aan en na een moeizame conversatie bleek, dat ze verdwaald waren. Ze woonden in de woonwijk aan de noordzijde van de stad en ze waren nu in het park aan de oostkant van de stad. Ze waren te voet naar het centrum gelopen en hadden onvoldoende opgelet, zodat ze nu de weg kwijt waren. Op zich waren ze niet eens zo ver uit de koers, want ze hadden maar een keer de verkeerde afslag genomen. Het was ook niet zo erg ver meer lopen naar hun eigen huis en hij probeerde hun de juiste route uit te leggen. Maar ze begrepen er niets van en na enkele pogingen gaf hij het op. “Weten jullie wat”, zei hij, “ik breng jullie wel even, want ik ben toch de hond aan het uitlaten”.

Met z’n drieën verlieten ze het park en de hond liep aan de riem naast hem. Hij probeerde de conversatie gaande te houden en al snel bleek waar de dames vandaan kwamen. Het waren vluchtelingen uit het voormalig Joegoslavië en hadden asiel gezocht in Nederland. Hun mannen zaten daar nog, maar zouden ook snel over mogen komen. “Wij voelen soms erg eenzaam hier”, zei de ene met lang haar en de andere mooie vrouw, die halflang haar had, viel haar bij. Na ongeveer een half uur lopen kwamen ze bij het huis van de vrouwen aan en ze waren moe, maar blij weer thuis te zijn.

“Komt u mee iets drinken?”, vroeg de langharige. Dat sloeg hij niet af en ging met hun het huis binnen, nadat hij de hond vastgebonden had aan een paaltje. Even later zat hij achter een kopje thee en de sfeer was erg gezellig. “Hoe kunnen we u bedanken?”, vroeg de vrouw met halflang haar. “Doe maar wat lekkers”, zei hij en tot zijn grote verbazing begon de vrouw zich uit te kleden en de andere kroop tussen zijn benen en begon aan zijn broek te peuteren. “Wat gaan we nou krijgen?”, vroeg hij.

“Meneer, zo komen wij aan ons huis, onze vluchtelingenstatus en aan geld om onze mannen over te laten komen”, zei de vrouw met halflang haar. De man van de gemeente wil ook altijd wat lekkers en dan bedoelt hij sex. En als wij hem zijn zin geven, dan krijgen wij alles voor elkaar”. “Nou, ik had nou niet direct sex bedoeld”, zei hij, “maar het is prima zo. Ik vind het een geweldige manier dat jullie je dank zo tot uiting te brengen en aanvaard het met genoegen”.

Binnen afzienbare tijd zat hij met ontbloot onderlichaam en de vrouw pijpte hem heerlijk. De andere was poedelnaakt en zodra hij aanstalten maakte om klaar te komen, liet de vrouw zijn pik los en de andere zakte er met haar kut overheen. Geïnspireerd begon ze te wippen en al snel borrelde het zaad in zijn zak. De vrouw, die hem eerst pijpte, likte nu aan zijn ballen en vingerde zijn kontgat. Het was maar even of zijn zaad was weer het kookpunt genaderd en met korte stoten begon hij klaar te komen. De vrouw op hem ook, want de andere stimuleerde energiek haar clit. Eindeloos lang spoot hij haar vol en dikke slierten zaad verdwenen tegen haar baarmoedermond. Buiten adem zakten hun lichamen op elkaar neer en ze slaakten een diepe zucht. Toen hij stopte met bewegen, stapte de vrouw van hem af en degene tussen zijn benen begon zijn lul schoon te likken. Dat er zaad en kutgeil van de andere vrouw aan zat, deerde haar allerminst en ze pijpte energiek. “Lekker”, zei ze, “wilt u ook nog een keer met mij? Wij komen veel te kort”. “Dat sla ik niet af”, zei hij vrolijk, “zo’n mooie vrouw als jij naai ik met genoegen”.

“Zal ik nog verder pijpen of wilt u al neuken?’, vroeg ze. “Ik wil wel neuken”, zei hij, “en het liefst in je verrukkelijke kont”. “Geen probleem”, zei ze, “want ik vind kontneuken heerlijk”. De andere vrouw had de kamer al verlaten en kwam aan gezet met een flacon glijmiddel. Ze smeerde het aarsgat haar landgenote en zijn pik overvloedig in met het glibberige goedje en voordat hij het wist, zat hij al lekker tussen de billen van de Zuid-Europeaanse te raggen. Degene die als eerste geneukt was, zat achter hun en zat met twee vingers in zijn aars te wroeten en met de vingers van haar andere hand prikkelde ze de clitoris van de andere vrouw. Het voelde heerlijk aan en toen hij naar beneden keek, zag hij hoe zijn pik snel in en uit het nauwe gaatje gleed. Hij hield het niet meer en met diepe stoten spoot hij de kreunende vrouw vol. Die kwam ook direct daarop klaar en slaakte diepe zuchten. Hij hield vol tot zijn zak leeg was en liet daarna zijn pik uit haar reet glippen. Ontspannen en bevredigd zakten ze met hun drieën op de grond en waren totaal uitgeput.

“Ik moet maar weer eens gaan”, zei hij en trok zijn kleren weer aan. “Ik hoop, dat jullie mannen snel hier zullen zijn en ik wens jullie het allerbeste. En goed opletten onder het wandelen, want anders ben je zo weer verdwaald”.

Dankbaar zwaaiden de vrouwen hem uit en toen de hond hem zag, begon hij te kwispelstaarten. ‘Mijn kwispelstaarten is voorlopig wel over’, dacht hij bij zichzelf en in een uitstekend humeur liep hij terug naar zijn huis.