Een rondje trimmen.

De avond vorderde al aardig en ik had de koffie al achter de kiezen. Omstreeks deze tijd ging ik altijd nog een rondje trimmen in het bos en daarom liep ik naar boven om mijn sportkleding aan te doen. Toen ik daarmee klaar was, ging ik naar buiten en deed de deur van mijn huis op slot. Ik liep een eindje de straat op en neer en deed daarna een minuut of tien rek en strekoefeningen. Toen was mijn warming-up voltooid en in draf liep ik naar het bos. Ik liep heel vaak hetzelfde parcours, maar daar had ik dit keer geen zin in en daarom sloeg ik een ander bospaadje in. Ik kende het bos, waar ik altijd liep, op mijn duimpje en ik zette in mijn gedachten een alternatief parcours uit.

Zo liep ik ongeveer een half uurtje in joggingtempo door het bos, tot mijn aandacht opeens getrokken werd door geschreeuw. Het leek wel een meisjesstem, die tegen iets protesteerde en toen hoorde ik een duidelijke gil. Ik probeerde te lokaliseren waar de kreet vandaan kwam en ik liep door tot ik bij een stel bosjes arriveerde en waar achter zich een open plek bevond. Ik keek tussen de bosjes door en zag een tegenstribbelend meisje, die vastgepakt was door drie kerels tegelijk en ze schreeuwde nu van ‘help’. Ze kreeg nu een ontiegelijke dreun op haar smoel en een kerel snauwde haar toe: “Trut, als je nu je kop niet houdt, dan vermoord ik je”. De andere twee kerels hadden haar nu stevig te pakken en ze kon geen kant meer op. De derde zei nu: “Dit kippetje gaan we eens lekker te grazen nemen. Dat krijg je er van als je als meisje om deze tijd nog alleen in het bos rond loopt”. Ik werd kwaad. Verdorie, een vrouw had toch het recht om in het schemerdonker in het bos te mogen zijn. Al was het midden in de nacht, die kerels moesten hun poten thuis houden. Een van de kerels greep het meisje bij de borsten, die snel op en neer gingen als gevolg van de hijgende ademhaling van het doodsbange meisje. Ik keek of de mannen pistolen bij zich hadden, want ik wilde mijn leven er niet aan wagen, maar het was duidelijk dat dit jonge kind van pakweg achttien jaar in moeilijkheden verkeerde en hulp nodig had. Ik zag dat de degenen, die haar overmeesterden, ongewapend waren en ik besloot het meisje te ontzetten. Net toen ik door de bosjes wilde springen, voelde ik een koud stuk metaal tegen mijn slaap gezet worden en ik begreep, dat ik bedreigd werd met een geweer.

“Gun die mannen hun lolletje met dat grietje”, fluisterde een zware mannenstem, “kijk liever; ‘t is toch prachtig om te zien hoe ze dat jonge teefje te pakken gaan nemen”.

“Ik vind het helemaal geen mooi gezicht”, zei ik, “help dat meisje liever”. “Kop dicht”, zei hij bits op zachte toon, “en je blijft hier, want anders verstoor je hun en gebeurd er niets. En ik wil dat er wel wat gebeurd”. Ik begreep dat ik machteloos was en niets kon uitrichten.

“Je hoort zeker bij hun”, zei ik.

“Helemaal niet”, zei mijn bedreiger, “het is puur toeval. Ik liep hier met heel andere plannen”.

Toen ik wat opzij keek, zag ik dat hij een jachtgeweer tegen mijn slaap hield en ik trok de conclusie, dat het een stroper was, ook gezien zijn verder outfit.

“Hou je bek verder en kijk”, beet hij me toe en ik keek naar wat er zich op de open plek afspeelde. Twee overvallers hielden het meisje nog steeds stevig in bedwang onder het bedreigen met een mes en de derde sneed met zijn mes de kleren van het doodsbenauwde meisje in stukken. Ze was al half naakt en droeg nog slechts een spijkerbroek en waarschijnlijk haar slipje. Haar borstjes gingen nog steeds snel op en neer en de twee kerels, die haar vasthielden, zaten er continu aan. Ze knepen er af en toe hardhandig in en dan slaakte het meisje een kreet van pijn. Nu pakten ze haar op en nummer drie knoopte haar broek los en scheurde die van haar kont. Toen werd ze weer op de grond geplaatst en degene met haar spijkerbroek in zijn handen, gooide het kledingstuk weg en streek door haar kruis.

“Shit”, zei hij en trok zijn hand weg, “ze staat zich hier te bepiesen”. Hij deed een stap terug en zowel hun als wij zagen dat een gele straal urine door de slip van het meisje drong en bij haar benen langs naar haar voeten stroomde.

“Zie je dat”, zei degene met een natte hand, “ze is bang. Bang voor ons. Bang dat ze dood gemaakt wordt. Meid, dat hoeft helemaal niet. We gaan je alleen maar een flinke beurt geven met z’n drieën. Of ben je daar soms ook bang voor. Ben je soms nog nooit genaaid?”.

Het meisje schudde wild met haar hoofd heen en weer en probeerde zich los te worstelen, wat totaal niet lukte.

“Hou haar goed vast”, zei degene die voor haar stond, “dan trek ik haar dat natte ding uit”.

De andere twee verstevigden hun greep en de derde trok het meisje haar slip naar beneden. Toen hij het stuk textiel tot op haar knieën omlaag had getrokken, rolden er stukken stront uit. Hij trok het slipje snel weer omhoog en zei: “verrek, ze heeft er ook nog bij gescheten”. Het resultaat was wel, dat de dijen van het meisje onder de bruine drek zaten, maar dat verhoogde de stemming bij de verkrachters alleen maar.

Ik had diep medelijden met het jonge kind. Ze had zich van pure angst in de broek gescheten en nu werd ze er ook nog mee bespot. Ze huilde van angst en verdriet en ze schaamde zich rot. Je kon zien, dat ze zich er stokongelukkig onder voelde. Ik wilde opspringen om haar te ontzetten, maar de stroper met zijn geweer, die hij harder tegen mijn hoofd aan drukte, weerhield mij. “Kijk nou toch”, zei hij opgewonden, “het is toch schitterend om te zien. Ze nemen haar echt goed te grazen”.

Ik keek wat er zich verder afspeelde. De man voor het meisje trok opnieuw haar slip omlaag en daarna weer bijna helemaal omhoog en herhaalde dit een paar keer. Er was haast geen blank stukje huid meer aan de benen van het meisje te bekennen, ze zat onder de stront. Nu pakte de bruut zijn mes en sneed onder angstige blikken van het kind de zijkanten van het slipje stuk. Hij hield de smerige slip triomfantelijk omhoog en zei: “ruik eens wat lekker” en duwde het bruine slipje vlak onder neus. Ze wendde kokhalzend haar gezicht af en de man zei: “doe maar niet zo, het is je eigen stront hoor”. De andere twee knepen nog steeds in haar tieten en de man voor haar ging in haar kruis bezig.

“Poten wijd, teef”, snauwde hij, “anders ram ik ze uit elkaar”.

Gedwongen ging ze wijdbeens staan en de aanrander begon haar kut te vingeren. Bij het meisje rolden de tranen over haar wangen en vol walging keek ze naar die kant, waar zich geen overvaller bevond. Na een tijdje verliet hij haar kut en schoof een paar centimeter naar achteren. “Nee, alsjeblieft niet daar”, smeekte het meisje huilend, maar hij trok zich er niets van aan en ramde ruw zijn vinger in haar aars. Het kind probeerde zich aan zijn wroetende vinger te ontworstelen, maar dat lukte van geen kant, sterker nog: de kerel drong steeds dieper in haar kont. “Kom, we gaan haar neuken”, zei degene rechts van haar. De man voor het meisje liet zijn slachtoffer los, maakte zijn vingers, die onder de stront zaten, schoon en begon zich uit te kleden. Toen hij naakt was, zag ik dat zijn pik keihard vooruit stond. Het meisje zag het ook en schrok zichtbaar van de afmeting, die op zich niet abnormaal groot was. Hij zette zijn mes op haar keel en de andere twee lieten haar los en kleden zich ook snel uit. Ze hadden allebei ook een stijve pik en de kleinste van de twee ging op zijn rug op de grond liggen en richtte zijn lul kaarsrecht omhoog. De andere ging achter het meisje staan en pakte in elke hand een tiet. Hij masseerde ze even en kneep toen onwaarschijnlijk hard in haar tepels, wat een harde gil teweeg bracht. De man met het mes sloeg haar in het gezicht en gebood haar om zich koest te houden, uit angst dat ze betrapt werden. De man achter haar liet haar los en de man voor haar drukte haar om degene, die met omhoog geheven pik op haar lag te wachten. Ruw werd ze op de stijve lul gedrukt en de vent onder haar begon haar te neuken. Degene met het mes ging over het neukende stel heen staan en drukte het puntje van zijn mes in haar keel. “Pijpen zul je”, zei hij, “en waag het niet om je tanden te gebruiken, want dat zul je in lengte van dagen berouwen”.

De vent, die haar tepels zo mishandeld had, ging op zijn knieën voor haar zitten en pakte zijn stijve leuter in zijn hand. Hij kroop naar haar toe en vol tegenzin opende ze haar mond. Prompt stopte de vent voor haar zijn pik naar binnen en begon haar tot in haar keel te neuken. “Lekker geil bekkie heeft ze”, zei hij geil en duwde zo ver door tot het grietje begon te kokhalzen. De man met het mes greep in zijn kruis en ik zag, hoe hij zijn neukpaal op haar bruine kontgat richtte. Het duurde een tijdje totdat haar aars gevonden had, maar toen dreef hij ook bruut zijn eikel naar binnen. Het arme meisje schreeuwde van ‘Nee, niet doen’ en gierde het uit van de pijn, want twee pikken in haar onderlichaam had ze nog nooit gehad, sterker nog: haar anus was helemaal niet gewend aan vulling. De drie verkrachters naaiden haar ruw en negeerden haar gehuil en gegil volkomen. Het leek wel of haar pijn hun nog meer ophitsten en de kerel die onderop lag en in haar kut bonkte, kneep nog eens keihard in haar memmen. Het meisje werd helemaal suf geneukt en volkomen weerloos liet ze de kerels op het laatst begaan. Opeens trok de man, die haar mond neukte, zijn lul naar buiten en schreeuwde geil: “Hou je bek open, ik ga spuiten!”. Dikke slierten sperma schoten uit zijn pik en een aantal kwamen in haar mond terecht, maar het merendeel in haar gezicht. Het zaad droop van haar kin af en de spuiter zei: “Doorslikken”. Vol walging slikte ze het sperma wat ze binnengekregen had, door en moest zich er tegen verzetten om niet over te geven. De man met het mes begon nu ook in een zeer hoog tempo te bewegen en met een grommend keelgeluid spoot hij haar darmen vol. Hij schokte nog een paar keer heen en weer en toen was blijkbaar zijn zak leeg. Zijn pik verslapte en hij trok hem uit haar gat.

Die bleef gewoon wijd open staan en de ronde opening was zo groot als de afmeting van de pik, die er in gezeten had. Het sperma liep er in een straaltje uit en stroomde over de neukende lul in haar kut. De klaargekomen man hield zijn lul boven haar billen vast en zag, dat er allemaal stront aan zat, net zoals aan zijn eigen benen. De laatste druppels zaad vielen op de rug van het meisje en toen stapte hij weg en maakte zich schoon met een zakdoek. De vent in haar kut naderde nu ook ras zijn hoogtepunt, want hij naaide in de hoogste versnelling. Opeens schokte hij zijn heupen omhoog en kreunde hij het uit. Hij spoot haar vol en schokte nog een paar keer na. De man met het mes trok het jonge ding van de onderste kerel af en gooide haar op de grond.

“Kom nog eens langs”, zei hij, “je hebt een lekker lijf. Vinden jullie ook niet jongens?”.

De anderen vielen hem bij en onder het aankleden vernederden ze het meisje nog meer met een stel bijtende opmerkingen. Toen de kerels geheel aangekleed waren, liepen ze weg en lieten het huilende meisje hulpeloos achter. Aan de achterkant van de open plek hadden ze hun auto blijkbaar geparkeerd en met scheurende banden, die veel stof deed oplaaien, reden ze weg. Toch kon ik nog net hun kenteken zien en ik sloeg het op in mijn geheugen. De stroper naast me kwijlde haast van al hetgeen hij gezien had en hij was zichtbaar opgewonden. Hij haalde het geweer van mijn hoofd weg en zei: “Waar plaats is voor drie, is ook plaats voor vier. Ze kan nog wel een stootje hebben. En waag het niet mij na te komen!”.

Ik zou niet durven en zag, hoe hij naar het misbruikte meisje toe liep. Ze keek verschrikt op en keek angstig of ze hulp van hem kon verwachten. Ze schreeuwde hard van ‘nee’, toen hij haar vastgreep en op haar knieën voor zich op de grond duwde. Hij opende zijn gulp en haalde zijn stijve pik tevoorschijn. Hij richtte zijn jachtgeweer op het in paniek verkerende kind en gebood haar om zo dicht mogelijk voor hem te komen zitten met haar tieten tegen zijn lul aan. Hij begon zich af te trekken en even later kwam hij klaar. Tientallen druppels zaad spoot hij over haar borsten en het sperma droop van haar memmen af. Tussen haar tieten vormde zich een straalde, die in de richting van haar kruis liep. De stroper stopte zijn pik weg en deed zijn broek dicht.

“Die andere hadden gelijk”, zei hij, “je bent een lekkere teef”. Zonder omkijken liep hij weg en huilend zakte het meisje neer op de grond. Ik keek of de stroper echt verdwenen was en snelde toen naar het arme kind toe. Volkomen verward en geheel in paniek keek ze me aan en verwachtte, dat ik haar ook nog een keer zou misbruiken. Maar ze kon aan mijn stem horen, dat ik niks gemeens van plan was en al gauw had ik haar vertrouwen gewonnen. Ik stelde haar een beetje gerust en na een poosje kalmeerde ze enigszins. Ik vertelde, dat ik het kenteken wist van de eerste drie verkrachters en dat ik getuige was geweest van al hetgeen wat haar overkomen was. Ik legde uit, dat ik gedwongen was door de laatste aanrander om passief te blijven zitten en haar niet eerder te hulp had kunnen komen. We zochten haar kleren bij elkaar en ik nam haar mee naar mijn huis. Daar belden we de politie en het meisje deed aangifte. Ik noemde het kenteken van de drie verkrachters en gaf een nauwkeurig signalement van de stroper. Ik bood aan om voor de rechtbank te getuigen en onderschreef de aangifte van het verkrachtte meisje. Een week later kreeg ik bezoek van een rechercheur van de afdeling zedenmisdrijven en die vertelde, dat ze de drie verkrachters al na een dag opgepakt hadden dankzij het door mij onthouden kenteken. Van de stroper hadden ze echter nog geen enkel aanknopingspunt.

Drie maanden later stond ik als getuige voor de rechtbank om de aanklacht van het meisje te bevestigen en de drie mannen werden elk tot een celstraf veroordeeld. Maar van de stroper ontbreekt tot op heden elk spoor. Ik vraag me nog vaak af, wie nou met zulke geile blikken gaat zit toekijken als een vrouw verkracht wordt en daar ook nog zo opgewonden van raakt, dat hij vervolgens het slachtoffer ook nog eens misbruikt. Of was jij dat soms?